Rad House

Edward · *Administrator*

Draw(?): Tak mi przyszlo do glowy Hunichika.

Drawde: <wyszla z lazienki> <kreski> <zniesmaczona mina>

Draw(?): Zwolnie ci miejsce. <wstala i sie nieco odsunela od fotela>

Drawde: [Nie mam teraz sil podziekowac...] <powoli podeszla do fotela trzymajac sie za brzuch> <usiadla>
Wilczek: <wskoczyl jej na kolana> <ulozyla sie na jej kolanach>
Drawde: <slabo sie usmiechnela> <zaczela ja glaskac> [Przynajmniej ty ze mna...]

>SA<

Rad · Usser

<zamkną lodówkę> Sam nie wiem czy pytać czy chcecie coś zjeść, gdy patrzę na stan Drawde.

Edward · *Administrator*

Drawde: Eh, chyba przezyje. <lekko blada na twarzy> <mamrot: jesli nikt mnie znow nie scisne za brzuch...>

Draw(?): Nie martw sie! Nie bede cie juz torturowac! *chytry usmiech*

Drawde: Juz duzo wylalam z siebie krwi! Jeszcze troche i umre! Wiec przestan...

Draw(?): Ale sztywniara...

Drawde: <wielki leb> Wszystko slysze!

(Mozemy zalozyc, ze Rei przenioslo do niebieskiego krolestwa?)

Rad · Usser

Zastanawiam się czy mogłybyście być mniej hałaśliwe. <wszedł do salonu> Ehem... Więc macie jakieś propozycje?

(Może nie rozwlekajmy się aż tak daleko, powiedzmy, że Rei po prostu gdzieś wybyła.)

Edward · *Administrator*

Drawde: Nic specjalnego nie mam w glowie... moze jakies zwykle kanapki. *lekki usmiech*

Draw(?): Yare, yare... <rece za glowe> <przygnebiona mina>

Rad · Usser

W porządku. <wrócił do kuchni i zaczął wyjmować skłądniki z lodówki>

Edward · *Administrator*

Drawde: <spojrzala za okno> [Zaczyna sie burza... chyba bedzie to ostra burza.]

Draw(?): Tez chce byc takim malym wilk... lisem... ona ma latwiej.

Drawde: Hpmf. Nawet nie wiesz jaki to trud. *lekki usmiech*

Rad · Usser

Edward · *Administrator*

Drawde: Dziekowac. <po chwili siegnela jedna z kanapek i zatrzymala ja przy ustach> Rad... czy my zginiemy... ? Czy to juz koniec swiata ?

Draw(?): Hu? Nie badz glupia idiotko!

Drawde: Zamknij sie, nie ciebie sie pytalam klonie. <bulwers>

Rad · Usser

Czy zginiemy? <spojrzał przez okno> To zależy od nas samych i od tego co jesteśmy jeszcze w stanie zrobić.

Edward · *Administrator*

Drawde: <posmutniala> <wziela wiekszego gryza i odlozyla na chwile> [Czyli to bedzie koniec...] <lzy naplynely do oczu>

Draw(?): Uspokoj sie. Espada nie jest tak silna, damy rade! *usmiech*

Drawde: Tylko ten Seishin pokazal swoja druga forme... a co z ta czworka? Co z Tosenem i Ginem!? A Aizenem i Dark Zero!?

Wilczek: <zeszla z jej kolan i patrzy na nia> <telepatia do Draw: Juz sie poddalas...?>

Drawde: Tak! Juz sie poddalam! Juz dluzej tak nie moge! <skulila sie siedzac na fotelu i placze>

Draw(?): <lekko posmutniala, ale nie daje po sobie tego poznac> <patrzy sie>

Rad · Usser

Nawet jeśli to ma być koniec, to nie chcecie odejść w pięknym stylu? <spojrzał na nie> Sądziłem, że to, że należycie do klanu Zero znaczy, że walczycie do końca. Więc jak to tak na prawdę jest?

Edward · *Administrator*

Drawde: <po dluzszej chwili> To nie tak... ja juz nie moge zniesc tej ciaglej walki... ciagle ktos umiera, ktos ledwo przezywa... ja... ja... juz dluzej tak nie moge... <beczy>

Draw(?): <patrzy sie na nia>

Drawde: Po za tym kim ja jestem dla nich?! Caly klan mnie odrzucil zapieczetowujac w Edwardzie! <beczy> Jestem nikim... chce wkoncu poczuc co to znaczy jak ktos inny mnie kocha... chce pokoju... mam dosc walki... <spojrzala sie na Rada z zawlzawionymi oczami> Ty juz nie jestes tym zmeczony!?

Draw(?): [W sumie... ja zostalam tylko stworzona by walczyc, ale im to na szczescie nie wyszlo... daj spokoj... my walczym o pokoj]

Drawde: Rad... <wstala i podeszla do niego> Zrozum o co mi chodzi... walka juz mnie zmeczyla... i to... ile razy... mnie wykorzystywano... <przytulila sie do niego> Rad... ty znasz moje uczucia...

Wilczek: <przyglada sie> [Jestem tez zmeczona tym ciaglym wykorzystywaniem mnie i walka, ale teraz powinnismy wszyscy sobie pomoc w tej chwili i nie poddawac sie, gdy inni nas potrzebuja]

Drawde: Rad... jesli chcesz... pomoge wam, ale... tylko dla ciebie... <zamknela oczy i go mocniej utulila>

(How romantic... niech sie nikt nie czepia! Wszyscy wiedza kim jest Rad dla mojej drogiej Drawde)

><Stop Action><

Rad · Usser

<obiął ją lewą ręką> <nieco smutny, ale bardziej poważny> A więc... walka jest straszna i smutna.
Tak... Tu masz racje walka to jest coś strasznego i smutnego, ale najwyraźniej mocno się różnimy...
Ja urodziłem się i postanowiłem, że będę walczył.
<puścił ją> A ty nie chcesz walczyć i zostałaś dodatkowo znienawidzona.
Wybacz mi, ale po prostu ja już nie rozumiem co to znaczy nie chcieć walczyć.

Edward · *Administrator*

Drawde: Mimo wszystko ciagle nie mozesz walczyc... <wszystko zaczelo zwalniac, az sie zatrzymalo i zachowalo czarno-biale barwy> Huh?

(Drawde World)
<wiele kawalkow plyt skalnych latajacych tu i uwdzie, wszystko lata w czarnej pustce>
Drawde: Huh? To przeciez, ale dlaczego tak sie tutaj zmienilo?

Huricane Sparta: <siedzi pod jedna z mniejszych plyt skalnych co kraza wokol tych nieporuszajacych sie>

Drawde: Huh? <spostrzegla go> Huricane? O co chodzi?

Huricane Sparta: <otwarl tylko oczy i poczula jego wzrok> <milczy>

Drawde: He...? <kropelki potu> <male zrenice> T-teraz zartujesz prawda? Teraz mnie zabijesz... a jesli ja zgine to i-i ty!

Huricane Sparta: Nie chcesz juz walczyc?

Drawde: Hm? Mam tego powoli dosc...

Huricane Sparta: Nie jestes godna.

Drawde: CO!? NIE! NEI MOW TAK! NIE CHCE ZNOWU BYC ROZERWANA!! W dodatku nie ma na tej wyspie czwartej dywizji!
<znikneli>

(Real)
Drawde: <czas wrocil do normy> Nie! <chwycila sie za glowe i przykucnela> [Widze biel i czern jak wtedy... tylko nie znowu!]

Rad · Usser

Drawde? <spojrzął na nią zaniepokojony> Co ci jest?

Edward · *Administrator*

Drawde: T-to na prawde...

Huricane Sprata: <stoi przed drzwami>

Drawde: Nic wielkiego...? <obrocila glowe w jego strone> [Huricane! Prosze Cie!]

Rad · Usser

Mam taką nadzieję. <pomógł jej wstać>

Edward · *Administrator*

Drawde: Em... mam takie... nieco dziwne pytanie... <po chwili> <nadal stoi przodem do Rada> <podniosla reke i kciukiem wskazala w strone Huricane> Cz-czy widzisz tma kogos...?

Rad · Usser

<spojrzała za jej kciukiem i zorientował się, że rzeczywiście ktoś tam stoi> <zaskoczony>