Rad House

Rei · Usser

<Zamknęła za nim drzwi> <Usiadła przy oknie patrząc na krople deszczu>

Rad · Usser

Roshan: <umył filiżanki, odstawił herbatę Magdy na bok i poodstawiał pozostał filiżanki i cukier> <wszedł do salonu i spojrzał na Rei> Sądzisz, że wróci niedługo?

Rei · Usser

Nie mam pojęcia co mogło jej przyjśc do głowy...Jeśli poszła po prostu się wyzalic to wróci za godzinę,może więcej...A jeśli szuka rozwiązania lub pracy to nie wiem...
Oby żaden głupi pomysł nie strzelił jej do głowy.

Rad · Usser

Roshan: Spodziewałbym się po niej tego ostatniego.

Rei · Usser

Obawiam się,że ja też...
Zwłaszcza po tym co widziałam *kropelka* <Odwróciła się w jego stronę>
Ale chyba nie powinniśmy w to ingerować,sama nie wiem...

Rad · Usser

Roshan: W tym momencie wszystko zależy od ciebie.

Rei · Usser

Nie lubię jak coś ode mnie zależy <T.T>
Ja po prostu nie chce,żeby zrobiła coś czego potem by żałowała.

Rad · Usser

Roshan: Powiedziałbym, że raczej czegoś czego my możemy potem żałować.

Rei · Usser

Hm ? Niby czego...? Myślisz,że wkopie się w jeszcze większe tarapaty niż teraz,a my będziemy musieli ją z nich wyciągac ?

Rad · Usser

Roshan: Owszem lub też wkopie nas w tarapaty.

Rei · Usser

*Kropelka* Wypluj te słowa...<Skierowała głowę w stronę okna>
Byle wróciła w jednym kawałku...

Rad · Usser

Roshan: Też mam taką nadzieję.

Rei · Usser

Chyba już ma jakieś kłopoty...<Spojrzała na Roshana odchodząc od okna>

Rad · Usser

Roshan: Byłem pewny, że tak będzie.

Rei · Usser

*Kropelka* <Stanęła przy drzwiach> Chyba powinniśmy tam iśc.
<Przygotowała miecz>

Rad · Usser

Roshan: W porządku. <nie widać, żeby miał przy sobie jakąś broń>

Rei · Usser

<Wyszła z domu i zaczęła podąrzac za energią Magdy>
Oby nie było za późno. *kropelka*

Rad · Usser

Roshan: <wyszedł tuż za nią>

Rei · Usser

<Pojawiła się w sypialni> [Jestem strasznie zmęczona...]
<Położyła się na łóżku zamykając oczy> <Analizowała chwilę cały dzień,a szczególnie zajście w jaskini po czym usnęła>

Rad · Usser

Roshan: <pojawił się w salonie> <usiadł na kanapie i spojrzał w podłogę zastanawiając się>