Rozmowy

Edward · *Administrator*

No nie wiem xd

Rad · Usser

Nie musicie go budować.
Na pewno jest w jakiejś pobliskiej skrzynce na listy albo automacie z napojami. xP

Edward · *Administrator*

O! To gitez Very Happy

A co z twoim eventem w końcu ?

Rad · Usser

No jestem przyblokowany, a nie widać? xd

Edward · *Administrator*

A za co Cię Joanna zablokowała xd ?

Rad · Usser

Hmm... w sumie za nic.
Po prostu jej się nie chce pisać. xd

Rei · Usser

Obgadujecie mnie brzydale >.<"
Po prostu wczułam się w akcje na 2 forum xD

Rad · Usser

Co!? Gdzie!? Eee...
Przecież my tylko ci prawimy komplementy xDD

Edward · *Administrator*

BRAKUJE MI SHADOW FIGHT :<

Mizashi · Usser

Fajnie... woho! Kolejny post! XD

Louis · Usser

Ale ten czas leci... <kropelka>

Andrew · Usser

*Andrew wędruje przez kompletnie opustoszałe forum, gdzie tylko wycie wiatru i słyszalne niekiedy ujadanie kojotów zamieszkujących powstałą na gruzach świata Shadow Fight prerię, chronią to wesołe i zaludnione niegdyś miejsce przed stanem kompletnej stagnacji.

Przechodząc obok tematu Rozmowy, zatrzymuje się ze wzrokiem utkwionym w pozostałościach miejsca, w którym niegdyś spędził wiele chwil swojego starego życia. Życia, którego cienie prześladują go nawet teraz, po tych wszystkich latach od opuszczenia świata Shadow Fight. Teraz, patrząc na otaczającą go pustkę, jeszcze dosadniej uświadamia sobie, jak wielkie piętno odcisnęły na nim te wszystkie wydarzenia. Przybył tutaj, aby znaleźć odpowiedź, teraz jednak nie jest już wcale pewien, czy to znajdzie tu to, czego szuka. Niemal nieświadomie, siada na jednej z nielicznych pozostałych kęp trawy, kładąc Kieł Lwa na ziemi.*

- Ech... więc jest tak jak myślałem...

*Przez dłuższą chwilę wpatruje się w rozpościerające się aż za horyzont pustkowie, pogrążony w myślach i rozważaniach. W końcu postanawia ruszyć dalej. Podnosi się, zakładając Kieł Lwa z powrotem na plecy, lecz gdy ma wykonać pierwszy krok, za jego plecami rozlega się znajomy, acz zdeformowany głos.

- ...poczułeś się lepiej, przychodząc tutaj?

*Nie odwracając się, Andrew odpowiada*

- Z pewnością lepiej, niż gdybym miał o tym wszystkim zapomnieć...

*Reakcja tajemniczego głosu zaskakuje samego Andrew.*

- Ty... Jak ty w ogóle śmiesz! Uważasz, że skoro możesz łgać prosto w oczy innym, to i ze mną ci się uda?? Przez cały czas nie chodziło ci o nic innego, jak tylko o to by o nich zapomnieć! O nich wszystkich! Teraz tu przybyłeś... i myślisz, że ujdzie ci to na sucho?

*Właściciel tajemniczego głosu, skryty w ciemnościach, jest dla Andrew niemal niezauważalny - nawet teraz, gdy stoi zwrócony bezpośrednio w jego kierunku. Mimo to, Andrew nie wydaje się być jego obecnością zbytnio zaskoczony, nie okazuje emocji, ani nie spieszy się z odpowiedzią.*

- To, w jakie miejsca się udaję i w jakim celu, nie zależy od ciebie. Przybyłem tutaj z własnej woli. Nie masz na to wpływu.

*Mimo spowijających postać ciemności, na jej twarzy daje się zauważyć szyderczy uśmiech.*

- Heh... bezczelny jak zawsze. Muszę cię jednak zasmucić... tego czego szukasz, nie znajdziesz ani na tym pustkowiu, ani nigdzie indziej w Shadow Fight. Marnujesz tylko czas...

*Andrew przerywa jej w pół zdania*

- Pozwól, że ja zadecyduję o tym, co chcę zrobić z pozostałym mi jeszcze czasem. Wolę też przekonywać się o różnych rzeczach samemu. Teraz jeśli pozwolisz...

*Postać unosi głowę lekko do góry, choć uśmiech nie znika z jej twarzy ani na chwilę*

- Taak... nie mam prawa cię zatrzymywać, możesz iść dokąd tylko chcesz i pozostawać tam tak długo, jak tego pragniesz... nawet jeśli osobiście wolałabym zabić cię na miejscu. Nie zapominaj jednak o Cesarzowej.

*Andrew rusza już z wolna przed siebie, jednak przystaje, wzrok swój kierując na ziemię.*

- Nie obawiaj się, dobrze wiem co robię. Teraz żegnaj.

*Andrew rusza przed siebie, natomiast postać, krzyżując ręce, rzuca mu kilka pożegnalnych słów*

- Ty również żegnaj, Andrew Wolf. Znajdź to czego szukasz, spotkaj swoje przeznaczenie... w tym świecie, bądź innym... jednak pamiętaj, że nie zasługujesz na to, aby twa dusza kiedykolwiek zaznała spokoju, a piętno tego świata będzie prześladowało cię gdziekolwiek pójdziesz. Przed nim nie uciekniesz. *po chwili, ciszej, jakby do siebie* ...przynajmniej na tyle cię mogę ukarać, za to co zrobiłeś...

*Andrew rusza przed siebie, nie zwracając więcej uwagi na słowa nieznajomej, nie słyszy również ostatniego wypowiedzianego przez nią zdania. Chcąc jak najszybciej opuścić to miejsce, idzie pewnym krokiem przed siebie. Po kilku chwilach, w okolicy nie ma już ani dziwnej postaci, ani Andrew, a grobową ciszę jedynie co jakiś czas rozrywa żałosny skowyt jakiegoś zwierzęcia, gdzieś w oddali.*